De dankbaarheid van de Getuige.
Zien hoe dingen zich ontvouwen.
Het leven dat zich opent. Zichzelf toont. Aanbiedt.
Rozen die bloeien.
Spinnen die hun web weven.
Ik die mijn hart open.
Beseffend dat ik zelf dat web ben.
Ik ben ook de wever.
De schoonheid van alles.
De dingen zich zien ontvouwen.
Zien hoe mensen groeien, overal om me heen. Bloesemen. Zichzelf bevrijden. Hun eigen licht zijn, na een lange en uitdagende reis. De Getuige, met tranen in de ogen. Zien hoe de schoonheid zich ontvouwt. Hoe het zich vermenigvuldigt. Het zien, overal.
Dankbaar voor het mogen Getuige zijn van de mensen die kiezen voor 1:1 sessies en workshops.
Hun proces mogen waarnemen is ontzettend kostbaar. Ik ben dankbaar voor hun vertrouwen.
Dankbaar voor het voorrecht dit te ontvangen.
Ik neem dat niet vanzelfsprekend. Ik neem niemand zijn aanwezigheid vanzelfsprekend.
Mensen hun pad zien bewandelen.
Met moed én angst.
Mensen hun proces zien aangaan. Opdagen.
Hun binnenwereld verkennen, eren. Hun kwetsbaarheid durven tonen, hun eigen ritme aangeven.
Liefs, Steffi