top of page

Pleidooi voor Hartgekte


Tien oktober is, zo blijkt, dag van de mentale gezondheid. Dat is natuurlijk elke dag, zoals het geval is met alle andere dagen die in het teken staan van iets in het bijzonder, maar je begrijpt wat ik bedoel.


Ik kom hier omstreeks halfzeven ‘s avonds op tien oktober pas achter.

Ik heb spijt dat ik het niet eerder heb gezien.

Ik heb veel mentaal onwelzijn gezien, zowel in persoonlijke als professionele context, en heb ook zelf heel wat mentale turbulentie ervaren en doorzwommen.

Veel daarvan had - vooral voor mezelf sprekend - te maken met preoccupaties rond er niet bij horen. Heel kort door de bocht gesteld - maar ik heb een grote voorliefde ten aanzien van de essentie, dus daar heb je het dan meteen.

Te anders, te gevoelig, te intens, te traag, te dik, te groot, te veel ruimte innemend, te ‘ver-van-ons-bed’, te rechtuit, te dromerig, te perfectionistisch, te gesloten, te koud, niet voldoende mee met de wereld zoals hij echt is, te donker, te egocentrisch, niet volwassen genoeg. Et cetera, et cetera.

Wel…



Als ik mij bezighoud met een project dat heet ‘in essentie ben je mooi’ is dat niet gewoon omdat ik hou van mooie woorden - wat ik overigens wel doe. Dat is niet omdat ik het alleen maar over aangename dingen wil hebben - hoewel ik mijn focus altijd probeer te houden op harmonie - of een dromer ben - een term waarmee ik mij wel degelijk identificeer.


Het is omdat ik weet hoe het is om je helemaal niet zo lekker in je vel te voelen, en in je hoofd. Omdat ik die pijn ben gaan aankijken, en dat nog steeds doe.

Omdat ik weet dat er wél licht is. Dat is niet omdat ik zomaar in sprookjes geloof - wat ik op een manier overigens wel doe, want de waarheden die sprookjes herbergen, zijn voor mij heel diepgaand - maar omdat ik dat aan den lijve heb ondervonden. Pure, eigen, persoonlijke ervaring. Met de vijf zintuigen, en met het zesde.

Alles erin. Alles erop. Geen filters. Alles hoort erbij.



Wanneer je droom samenkomt met je (lijfelijke) ervaring in het hier en nu, dan ben je niet langer aan het dromen. Dan ben je aan het manifesteren. Dingen aan het materialiseren. Aan het waar-maken. Vaak gaat hier meer tijd over. Je moet immers harder werken om de grond te vinden waarin jouw essentie tot wasdom kan komen.

Grond.

In de aarde.

Voeten. Sterkte. Hier zijn.

Met al dat licht. En al die confrontatie met pijn. Want waar pijn is, is licht.

Ik zeg het maar.


Mentale gezondheid is geen luxeproduct.

Innerlijke rust is geen luxeproduct.

Zelfliefde is geen luxeproduct.

Nog een stapje verder: verbinding met je ziel - wie je werkelijk bent - is dat ook niet.



De ‘gekken’ van deze wereld zijn vaak de mensen die oprecht licht willen brengen. Alleen kunnen ze niet altijd zo goed mee in het huidige systeem. Een systeem dat overigens veel onwelzijn voortbrengt.

Ze kunnen niet ‘mee’ omdat ze daar niet voor gemaakt zijn. Ze zijn gemaakt voor iets anders. Een beetje ‘out of the box’. Soms een beetje veel. Gekte? Hartgekte, zou ik willen zeggen. Want hoe meer je afstemt op je hart, hoe meer je kompas gaat afwijken van de wereldrichting. Hoe meer kans je hebt om als een of andere rare of gek te worden bestempeld of gezien.

En wat dan nog, eigenlijk?


Dat fenomenen als zelfliefde nog vaak worden afgedaan als zweverig of onbelangrijk of iets waarmee we ons een beetje kunnen bezighouden wanneer ‘al de rest’ in orde is, is voor mij ronduit een schending van de rechten van de mens. Daar heb je het.

Lekker rechtuit en radicaal. Zo zijn hartgekken. Of ten minste deze hartgek, yours truly :)

Mentaal en emotioneel welzijn zijn goud. En by the way, onze fysieke gezondheid hangt er ook van af. Just saying.

‘Vive bonito’. Leef mooi. Want mooi leven, da’s jezelf zijn. Met alle scherpe en zachte kantjes en gekke twists en krulletjes. Eh oui.

Moge iedereen zich vrij voelen - of op z’n minst uitgenodigd - om zijn of haar ‘gekte’, of zijn of haar mentaal onwelbevinden, bespreekbaar te maken.

Niet alleen ben je niet alleen, maar tegelijk is je lijden ook een parel. Eentje die iets belangrijks zegt over jou. Iets fundamenteel. Iets mooi.

Naar mijn gevoel, is dat heel heel héél waarschijnlijk.



Steffi

Comments


bottom of page