We geven het niet altijd graag toe, maar het leven leven komt met fouten maken. 'Fouten' bedoel ik dan. Ik geloof dat de term 'fout' een beetje verouderd is in deze tijden, maar zal hem nu nog even figuurlijk gebruiken. Ik maak me soms heel grote zorgen over fouten die ik maak of maakte. Soms is de grootste uitdaging om hier doorheen te ademen. We willen er soms namelijk met ons hele wezen van weg. Het liefst heel ver van weg. Je maakte een fout, en dan? Wat volgt er dan? Ongeacht welke fout je ook maakte, er is een constante die door het leven heen stroomt. Die constante is een soort liefde. Soul Love. Zielsliefde. Deze overstijgt alles en stroomt dieper dan we ons kunnen inbeelden. Het is de onderstroom. Fouten maken is periferie. Het zijn dingen die voorkomen, gebeuren.
We zouden kunnen in vraag stellen wat een ‘fout’ zelfs is. Het zal voor iedereen anders zijn. Hoe dan ook vertoeven deze fouten in een soort perifeer veld, ver weg van de essentie van de dingen. Hoe meer we ons bewegen weg van de essentie, hoe meer we de verbinding kwijtraken met onze waarde. We denken vaak dat fouten maken betekent dat we liefde verliezen. We vertoeven in de indruk dat het onze waarde aantast. En omdat het onze waarde zogezegd aantast, zijn we in mindere mate of niet langer liefde waard.
Onze waarde is echter intrinsiek en onaanraakbaar. Deze verandert nooit ofte nimmer, wat we ook doen (of net niet). Hou van jezelf omwille van wie je bent, niet omwille van wat je doet (of net niet). Onze acties zijn niet altijd in lijn met wie we zijn. Soms handelen we vanuit verplichting, verwarring of schuld. Soms vanuit schaamte of vernedering. Soms vanuit boosheid of ontgoocheling.
Wanneer we handelen vanuit liefde, beseffen we pas wat voor liefdevolle wezens we zijn.
En dat fouten geoorloofd zijn. Dat fouten ook rechtgezet kunnen worden. De dingen kunnen in balans komen, naarmate we ons erin verdiepen, ons hart openen voor verandering.
Soul Love. Zielsliefde. Deze overstijgt alles en stroomt dieper dan we ons kunnen inbeelden. Het is de onderstroom.
Er is niets dat liefde niet kan dragen. Niet kan verdragen. Niet kan toestaan.
Liefde staat toe omdat het ook kan transformeren, en dat ook doet. Fouten (en de effecten ervan) kunnen getransformeerd worden. Liefde transformeert.
Er is niets dat liefde kan verminderen of aantasten. Liefde is liefde en is per definitie overvloedig. Er is daarom absoluut niets dat liefde niet kan verdragen.
Daarom; als we een fout maken, of meerdere - zoals wel eens het geval is in een normaal mensenleven - is het goed om te kijken door de ogen van liefde.
Te weten dat we daar altijd naartoe kunnen, als naar een veilige haven.
