Het heeft me wat moeite gekost om me open te stellen voor online therapie, enkele jaren geleden. Hoewel ik alle vormen van hulpverlening - en in de bredere zin, verbinding - eer en respecteer, voelde ik gedurende lange tijd niet bijzonder veel affiniteit met deze vorm van verbinden en werken. Gaandeweg heb ik hierin mogen leren.
Wat volgt, komt voort uit mijn persoonlijke en professionele ervaring op het gebied van online therapie.
Er is een veld, een voelbaar, waarneembaar veld, een ‘onderstroom’. Met respectvolle aandacht hiervoor en bewust liefdevol ruimte houdend hiervoor, kunnen we datgene wat zich wenst te uiten en waargenomen wenst te worden, aanraken.
Daarom werkt online therapie, ook.
De onderstroom is als een soort onzichtbare aanwezigheid die we als mensen kunnen ervaren; zo intuïtief en instinctief zijn we wel. Wanneer we waarachtig in verbinding gaan met onszelf, de ander en de omgeving, hebben we toegang tot dit bredere veld. Een gevoelsstroom die zich op een natuurlijke wijze aandient, wanneer we het toelaten.
Net zoals wanneer we met een dierbare communiceren via de virtuele wereld en hun liefde of vriendschap kunnen voelen, ongeacht de afstand en de beperkingen die we mogelijks ervaren.
Daarmee verbinden we.
Niet enkel de woorden die we uitspreken, de meer waarneembare aspecten van onze verbinding. We staan ook stil bij deze onderstroom of onderlaag.
Wat zit erachter en eronder? Welke diepere ervaring is er waarmee we kunnen bewegen? Elk van op onze eigen plek.
Het gevoel is voelbaar, waar je ook bent. Weerstand is voelbaar, waar je ook bent. Oplossingen zijn beschikbaar, waar je ook bent.
In een wereld die soms ‘zot’ lijkt te draaien, ligt onze focus vaak ‘daarbuiten’.
We lijken met veel buiten ons rekening te moeten houden om te (over)leven.
Hoewel dit natuurlijk deels waar is - we kunnen namelijk niet 100% op een eilandje leven - is het essentieel om voldoende met onszelf te verbinden. Onszelf, en de ander, vanuit een gezond contact met de onderstroom.
Door (te) veel te verbinden met alles om ons heen en te weinig met onszelf, geraken we afgeleid en nemen we de onderstroom moeilijk of niet waar. Het idee van iets ‘voelbaar’ kan zelfs klinken als een ver-van-ons-bed-show of iets heel vreemd. Begrijpelijk, aangezien we niet zozeer gestimuleerd worden om hierop af te stemmen.
Samen kunnen we, elk op onze eigen (thuis)plek, zitten, en rustig kijken wat er speelt.
Onze thuisomgeving kan heel veilig aanvoelen - een gevoel dat we niet altijd hebben wanneer we in een praktijk zijn - ook al is er niets mis met die ruimte.
Ik denk hierbij aan het concept basisveiligheid, waarover ik een blog schreef met verschillende tips om deze fundamentele ervaring op te wekken of te onderhouden in ons dagelijks leven.
Basisveiligheid gaat om je veilig voelen op een heel diep niveau. Dit helpt je om in de wereld te staan vanuit stabiliteit, jezelf te zijn, en te onderzoeken of de wereld in te stappen op een manier die in lijn ligt met wie je bent.
Ikzelf biedt sessies aan vanuit de Andes, een moederschoot die ruimte en aarding biedt voor heel wat ervaringen die soms moeilijk te duiden zijn in deze sterk en snel veranderende wereld.
De omgeving speelt een rol. Hoe je je voelt speelt een rol. Hoe ik me voel als begeleidster speelt een rol.
Hoe mijn omgeving de sessie ondersteunt, speelt een rol.
Daarom dienen mensen steeds op een plek te zitten waar ze zich rustig en ongestoord voelen, en helemaal vrij zijn om zichzelf te zijn. Dan zitten we reeds in het veld. Een helpend veld dat we samen creëren en laten bestaan om aan het einde van de sessie meer onszelf te zijn.
Het gevoel hebben dat iets een plaats heeft gekregen, of eindelijk geuit kan worden, of dat er een inzicht kwam, of dat er een behoefte werd vervuld.
Indien jij het voelt; de gelegenheid en de ruimte die online therapie biedt… dan ben ik ben er voor je.
Je kan meer lezen over mijn aanpak en/of een afspraak maken, waarbij je een gratis sessie van 20 minuten kan boeken zodat we elkaar een beetje kunnen leren kennen en je kan kijken of online therapie voor jou kan werken.
Steffi